هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر سرمایه اجتماعی بر رضایتمندی تحصیلی دانشجویان دانشگاه پیام نور شادگان بوده است. روش تحقیق از نوع توصیفی - همبستگی و مبتنی بر مدل معادلات ساختاری بوده است. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه دانشجویان دانشگاه پیام نور شادگان در سال تحصیلی 98-97 و روش نمونهگیری از نوع نمونهگیری خوشهای بوده است. به همین منظور از بین دانشجویان دانشگاه مذکور، نمونهای به حجم 249 نفر انتخاب گردید. ابزار مورد استفاده در این پژوهش مقیاس سرمایه اجتماعی و رضایتمندی تحصیلی دانشجویان بود که پس از محاسبه روایی و پایایی آن، بین نمونه توزیع و جمعآوری شد. دادهها توسط نرم افزارهای SPSS و Lisrel و با روشهای آماری تی تک نمونهای، ضریب همبستگی پیرسون و مدل تحلیل مسیر تحلیل گردیدند. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که: 1) دانشجویان سرمایه اجتماعی موجود در دانشگاه خود را پایینتر از سطح کفایت مطلوب (Q3) و نیز سطح حداقل کفایت قابل قبول (Q2) ارزیابی نمودهاند. 2) میزان رضایتمندی از تحصیل دانشجویان به طور معناداری پایینتر از سطح کفایت مطلوب (Q3) و سطح حداقل کفایت قابل قبول (Q2) میباشد. 3) بین سرمایه اجتماعی و رضایتمندی از تحصیل دانشجویان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. 4) سرمایه اجتماعی به طور مستقیم بر رضایتمندی تحصیلی دانشجویان اثر ساختاری دارد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1399/2/18 | پذیرش: 1399/5/30 | انتشار: 1399/7/16